Τι να δείτε

10 + 1 λόγοι για να πας τώρα Πήλιο Είναι Π-ηλίου φαεινότερο πως είναι ένα από τα διασημότερα βουνά της Ελλάδος. Δέκα λόγοι για τους οποίους πρέπει (και) φέτος να πας μια βόλτα από το βουνό των Κενταύρων. Ατμοσφαιρικά χωριά, πληθωρική φύση, υπέροχη θέα στον Παγασητικό, πανέμορφες παραλίες, σούπερ φαγητό. Το Πήλιο είναι παντός καιρού και εμείς έχουμε δέκα πολύ καλούς λόγους για να το ανεβείτε χωριουδάκι χωριουδάκι. Οι παραλίες Σμαραγδένια νερά, χρυσαφένιες αμμουδιές, δάση που φτάνουν ως το κύμα. Το Πήλιο είναι (και) οι παραλίες του: γαλαζοπράσινες, αμμουδερές και γεμάτες πηλιορείτικη μαγεία. Οι αγαπημένες μας; Σημειώστε: Μυλοπόταμος, Χορευτό, Άγιοι Σαράντα, Παπά Νερό, Μελανή, Η Πορταριά και η Μακρινίτσα Η πηλειορίτικη βόλτα ξεκινάει από τα δύο πανέμορφα χωριά, τα οποία απολαμβάνουν πανέμορφη θέα στον Βόλο και σε μικρή απόσταση μεταξύ τους αποτελούν διαχρονικό must για τους παρθένους ταξιδιώτες του βουνού. Πριν φτάσετε στην Πορταριά, αξίζει μια παράκαμψη στο χωριουδάκι Σταγιάτες για καφέ, τσιπουρο και μεζέ στη Βρύση με θέα Παγασητικό. Η Τσαγκαράδα Είναι, μεν, υπερπροβεβλημένη, είναι όμως υπέροχη, πώς να το κάνουμε δηλαδίς; Αιωνόβια πλατάνια, τρεχούμενα νερά, παραδοσιακά αρχοντικά, λιθόκτιστα καλντερίμια, όλα όσα αγαπάμε στο Πήλιο είναι εδώ, σε ένα από τα ομορφότερα χωριά του, το οποίο πλαισιώνεται από ένα παραμυθένιο δάσος. Η Ζαγορά Το πολυπληθέστερο χωριό του Πηλίου είναι μεν τουριστικό, όμως αυτό δεν κόβει πολύ από τη γοητεία του. Με τις χαρακτηριστικές μηλιές να σε υποδέχονται πριν την είσοδό της, η Ζαγορά μπορεί να μην είναι καρτποσταλική, έχει όμως τον παλμό της, την ατμόσφαιρά της και είναι ιδανική για οικογενειακές διακοπές. Επίσης, από τη δεντροσκέπαστη πλατεία της, η οποία δεν ονομάζεται άδικα «Μπαλκόνι του Αιγαίου», το βλέμμα φτάνει μέχρι τη Χαλκιδική. Οι Μηλιές Ψηλά στη λίστα με τα αγαπημένα πηλιορείτικα χωριά, οι Μηλιές ένα χωριό σωστό μουσείο, που δε χορταίνεις να βολτάρεις: οι περίτεχνες κρήνες του, ο παλιός σταθμός του τρένου, η γέφυρα με την υπογραφή Ντε Κίρικο (ο πατέρας του γνωστού ζωγράφου) και η Δημόσια Βιβλιοθήκη αποτελούν ιδανικές στάσεις για sightseeing, με σημαντική «ιερή» προσθήκη την εκκλησία των Ταξιαρχών, όπου δεσπόζουν οι εντυπωσιακές – και λίγο αιρετικές– τοιχογραφίες του 17ου αιώνα. Η Βυζίτσα Τα αρχοντικά της είναι ίσως τα χαρακτηριστικότερα ολόκληρου του Πηλίου, και τα λιθόκτιστα καλντερίμια της σε προκαλούν να χαθείς στο λαβύρινθό τους με τις ώρες. Όταν κουραστούμε, πιάνουμε τραπεζάκι κάτω από τον αιωνόβιο πλάτανο – σήμα κατατεθέν του χωριού στην πλατεία, για ελληνικό καφεδάκι ψημένο στη χόβολη ή ντόπιο τσίπουρο και μεζεδάκια. Ο Άγιος Λαυρέντιος Μεγάλη χάρη του και η ομορφιά του. Κρυμμένα πίσω από καστανιές και αγριοκερασιές, τα φαντασμαγορικά αρχοντικά του στολίζουν τα λιθόστρωτα δρομάκια του, σε ένα σκηνικό που θυμίζει ολόκληρο το Πήλιο σε μικρογραφία. Τα τρία διασημότερα αρχοντικά του είναι και αυτά που αξίζει να ανακαλύψετε: του Γκλαβάνη, του Παπαθανασίου και του Κανταρτζή. Τα «μυστικά» του χωριουδάκια Είναι αρκετά, και το καθένα μοναδικό. Ο Λαύκος με την πανέμορφη «ταβανάτη» λόγω των δέντρων πλατεία και το μονοπάτι που καταλήγει στην παραλία του Αγίου Κωσταντίνου, το Πουρί, χωριουδάκι τσέπης κρεμασμένο σαν μπαλκόνι πάνω από το Χορευτο, ο Κισσός, φημισμένος για τα ταβερνάκια του (δοκιμάστε τα πιάτα της Συνάντησης στην πλατεία και θα καταλάβετε), η αμφιθεατρική Άφησσος, η παραθαλάσσια Μηλίνα, οι Αφέτες με τα τοξωτά γεφύρια και το νησιώτικο Τρίκερι είναι μερικά μόνο από τα χωριουδάκια – «διαμαντάκια» του Πηλίου που πρέπει να ξετρυπώσετε. Το φαγητό του Ω θεοί! Είναι σίγουρο πως στο Πήλιο ακόμα και αυτοί θα ήταν ικανοποιημένοι. Στην πλειοψηφία τους ταβέρνες και εστιατόρια εδώ είναι ένα και ένα: η Αλέκα και ο Δειπνοσοφιστής στη Τσαγκαράδα, το Κάρδαμο στην Μακρινίτσα, το Στέκι στην Πορταριά, το Πολύδροσο στο Πουρί, η Συνάντηση στον Κισσό που αναφέραμε πιο πάνω, ο Στεφανής στον Άγιο Γεώργιο Νηλείας με τα μεζεδάκια του, το El RestoBar στον ξενώνα Αγαπητό με την σούπερ θέα, και το Πλυμάρι στην παραλία της Ανάληψης είναι μερικά μόνο εξ’ αυτών. Τα μονοπάτια του Είναι πολλά, πανέμορφα, και καλά σηματοδοτημένα στην πλειοψηφία τους. Ακολουθούν σε γενικές γραμμές τα καλντερίμια που συνέδεαν τα χωριά μεταξύ τους και με τις σιδηροδρομικές γραμμές, πριν φτιαχτούν οι δρόμοι, με τις διαδρομές τους να ποικίλλουν για κάθε είδους περιπατητές – από τους «ωπ, να ένα ωραίο 20λεπτο μονοπατάκι» μέχρι τους «χάρτη, πυξίδα, φύγαμε». Αναλυτική ξενάγηση σε όλα σχεδόν τα μονοπάτια, χωρισμένα ανά κατηγορία (με βάση τις ώρες, τα κοντινά χωριά και το επίπεδο δυσκολίας) έχει το blog του ΕΟΣ Βόλου, Περπατώντας στο Πήλιο. Ο συν ένας λόγος: Βόλος Ναι, δεν είναι Πήλιο, όμως αποτελεί την κλασική πύλη εισόδου προς αυτό και οφείλετε να τον τιμήσετε δεόντως πριν ή στην επιστροφή σας. Η παραλία με τα τσιπουράδικα αποτελεί κλασικό hot spot με το Μεζέν να δεσπόζει, όμως αν θέλετε να ανακαλύψετε την πραγματική τσιπουροφάση, τότε θα πρέπει να απομακρυνθείτε – λίγο – από εδώ. Στη Νέα Ιωνία και σε μερικές ακόμα περιοχές της πόλης, θα βρείτε τα παραδοσιακά τσιπουράδικα που έκαναν την πρωτεύουσα της Μαγνησιας ξακουστή στους… πότες.